akşamın kokusu teninde, tenin odayı doldurmuş
masal dinleyen çocuklar gibi dizlerinde. zaman
ilkbaharmış, çiçekler takarmış gözlerine. sözlerle
anlatılamayan ne çok şey varmış. akşamüstü
denize bakan odada, bir bakmışsın, saatler yanmış.
bakılmaktan sararmış eski düğün resimlerinde kirli beyaz
bir gelinlikmiş, hiç yakışmamış ilk gününde hüzün gözlerine.
bilmem kaçta evlenmiş oleg ile viktorya gümüşsuyu
palas'ta. seksenbeş kişi gelmiş düğüne. hatırla, bir sahafta
bulmuştum, hediye etmiştim sana, eski bir davetiye.
sözlerle anlatılmaz ne çok şey varmış. kar gecelerinde
nasıl bir ateşmiş yanan gözlerinde. hatırla, biz hep sustuk;
unutulduklarına ağlarken gramofonlar küf kokan odada.
birden papatya dedim ben, sen menekşe. hatırla, nasıl
yeşermişti bir gecede halının üstünde kurduğumuz hayali bahçe.
sende, demiştim, antik çağlardan kalan bir şey var:
keten bir tunik, keçi derisinden sandalet, defne tacı...
ne şehirler yaktık bir gecede: sparta, troya, athena.
ben hektor'dum, akhilleus vurdu bağrımdan.
sen persephone, arada bir ışığa çıktın yorgan altından.
sözlerle anlatılmayan ne çok şey varmış: gümüş bir kaşık,
bordo vitrin, fitilsiz beyaz kadife ve gözlerin senin.
