Üniversitenin sonlarına geldiğinde hayatına yön verirken bunu tek başına yapman gerektiğini anladığında ve hayatını inşaa etmek için tek başına mücadele etmen gerektiğini anladığında büyüdüğünü farkedersin.
Sevdiğin insandan ayrıldığında içinden bir parçanın kopup gittiğini hissetsen bile onun sensiz mutlu olmasını içinden gelerek istediğinde olgunlaşmaya başladığını hissedersin.
En çokta her istediğimiz olmadığında elinden oyuncağı alınmış küçük bir çocuk gibi mızmızlanmak yerine olayı kabullenmeye başladığında büyüdüğünü anlarsın.
Her istediğimiz olmuyo bu hayatta ve olmayacakta. Her kötü şeyin bizi daha iyisine hazırlamak için başımıza geldiğini anladığımızda, hayattan keyif almaya başladığımız zamanların gelmiş olduğunu da farketmiş oluruz.
