Dahil olamadığım sevgili grubudur. Yanımda kırk tane telefon gorusmesi yapan ama sıra birine gelince işaret parmağıyla sessiz olmamı söyleyen(!) Dışardan cer cer duyulan kadın sesine hmm kem küm olur diye kestirme cevaplar verirken bir taraftan da telefonun sesini kısan fakbadiye bile soramadim kiminle konuştuğunu. O süper beyniyle salağa yattığını sanarak devam ederken ben bir başkası adına tekrar ve tekrar utanmanin sıkıntısını sinirini yaşıyordum. Hayat garip şeylerle karşılaştırıyor insanı. Okur mu bilmem okursa da bu nedir diye soracak erdem olmadığını bildiğimden her halükarda sonuç aynıdır. Hayat hâlâ kıyıdan yürüyenlere işliyor tıkır tıkır.
