onca işkence gördüm , badireler atlattım, süngüde kaldım ama hiçbir şey beni, senin bu durumun kadar yıpratmadı, dediydi babam ve köftesini yemeye devam etti. öncesi var , sonrası yok. orada kaldık. yanımda olmadı çok sevdiğim babam zor zamanlarımda. bir evlat olarak taşkınlık yapmadım oysa , hırçınlığımı bile sessiz kalarak belli etmişimdir, belki hayatımı yaşamak istediğim noktalar olmuştur , onadır zaten öfkesi. nedir biliyor musun , mesela tıp okumamamdır. dizinin dibinde oturmamamdır. kendisi 47 yaşında iken dünyaya gelmiş olduğum babamın 20'li yaşlarındaki halini taşırım yanımda. o daha çok babadır. o daha çok anlar beni, bıçkın bıçkın bakar kadraja. şimdiki haliyle vize alarak konuşmak gerekiyor bir büyükelçi diplomatikliğinde ilişkimiz. kalbim düşündükçe radyoaktif parçacıklarına ayrılıyor o sevgisini benden çekti çekeli. iyi günler.
