Askerde epey bir bunalima girmistim. Sivil hayatta geride biraktiklarimdan darbe yiyince ne kadar siktir et desem bile koymustu. Ustune askerde yasananlar eklenince telefonun basina gecip babami aradim.
Baba dedim "insan gormeye dayanamayrum"
Oglum neden lazlar gibi konusuyorsun sen hayirdir dedi o da. Ne bileyim baba, bascavusun sivesi cok tatli gelmeye basladi dedim.
Adam endiselenmis, nerelere ozel izinlerle beni gormeye gelmisti iki gun sonra.
Karsiliksiz sevilmenin ne demek oldugunu orada o an babami bana bakip gulumserken anlamistim.
kimse kimseyi insanin ailesi gibi sevmiyor.
