devlet kimseyi din öğrenmeye zorlayamaz. devlet bütün din ve inançlara eşit mesafede durmak zorundadır. din toplumun ilgilenen bir kesimi için ihtiyaçtır. devlet bu ihtiyacı toplumun talep etmesi durumunda talep ettiği miktarda gidermek zorundadır. topyekün bütün vatandaşlarına din konusunda tek bir şey dayatamaz.
bir çocuk dinini öğrenme konusunda bahsi geçen sınıflarda hem kanunen zaten reşit olmadığı, için hem de dinen ebeveynlerinin sorumluluğundadır. çocukların din dersi alıp almamalarına ebeveynler kara vermeli, okula yapacakları müracatla bunu bildirmeleri gerekmektedir. devlette oluşan bu talepler doğrultusunda bu eğitimin verileceği sınıfları açmak zorundadır. ayrıca bu hizmeti her dine mensup çocuklar için ayrı ayrı vermelidir.
başta söylendiği gibi bu bir hizmettir. çocukların bu eğitimdeki başarısı veya başarısızlığı diğer ders notlarının içine karıştırılıp okul diploması notunu kesinlikle etkilememelidir. çocuğun durumu sadece ebeveynlere bilgi mahiyetinde aktarılmalıdır.
