"kendimle kendim arasında gidip gelen yeni bir yol açtım. günler, niçin uzadığını, niçin kıvrıldığını bilmediğim bir sarmaşık gibi dolanıp durdu boynuma. dünya, bensiz de dünyaydı; darılmadım. "
diyerek hepimizin içine ara ara oturan o melum yalnızlık hissini tanımlamış şair.
sanırım benim lügatımda da yalnızlığın karşısını bu cümle alacaktır.
