çakal bir taksicisine göz göre göre kazıklandığım şehir. sonradan öğrendim ki bu şehir kazıklayan taksicileriyle de ünlüymüş.
öncelikle şehirden bahsederken hemen belirtmek gerek bu şehirde görünürde pek bir numara yok. yani bir avrupa başkentinden ziyade gecekonduları photoshopla silinmiş bir ankara'yı andırıyor. dar sokaklar, tamammen moloz yığını ve sıkışık binalar. gezilecek görülecek, yapılacak fazla şey yok.
bu şehire gidildiğinde ilk görülecek yer hiç kuşkusuz tarihi m.ö 3000 lere kadar dayanan ve günümüz mimarisinin temelleri de m.ö 5. yy.de atılmış akropolis tir. ve tabi ki civardaki parthenon ve erekhteion gibi diğer tapınak ve yapıtlardır. god of war oynayıp da gaza gelip ne şahane şehirmiş diye giderseniz görüp göreceğiniz bu yapıtlardan fazlası değildir. akropolise tırmanana kadar ebesi ağlıyor insanın. sıcak bir yaz gününü tercih etmeyiniz. bir de not, tapınaklara giriş akşam 17.00 de sona eriyor. yani serin olsun diye akşam üstü giderseniz yunan dostlarımız sizi "gapatıyoz kardaşı" diye kovalayabilir.
trafiği yukarıda da bahsedildiği üzere rezalettir. avrupa coğrafyasında türkiye den sonra korna manyağı yapılabileceğiniz ikinci ülkedir desem abartmam heralde.
benim ilgimi çeken konulardan biri de yunan hatunlarıydı. maaşallah izmirli yurttaşlarımız gibi hatunların çoğu taş. çok bakımlı ve güzel giyiniyorlar.
sokakta dert derman anlatmak kolay çünkü yunanlıların çoğu ingilizce konuşuyor. tek başına yaptığım yolculukların hiçbirinde türk olmam bir sorun yaratmadı. aksine yabancı olduğumu anlayıp nerelesin diye soran her yunanlıya türküm dediğimde hemen daha bir sıcakkanlı olup muhabbete başladılar.
bu şehirde yaşam tarzıyla, insanlarıyla türkiyeden çok iz bekliyor sizi.
