okuduğum bir çok romanda göndermeler yapılması ve de nobel ödüllü olması vesilesiyle alıp okumaya başladığım; 15-20 sayfa sonra romanlarda en nefret ettiğim şeyin karşıma çıkmasıyla bir kenara fırlattığım kitap: " isim karmaşası". geceleri yatmadan önce 1 saat okumaya fırsat buluyorum ve onu da kim kimin babasıydı, amcasıydı, oğluydu , bu adam ölmüş müydü, geçmiştemiyiz, gelecekte mi, rüyada mı vs. diye anlamaya kasmakla geçiyor zaman. bir büyük büyük baba varmış, oğluna kendi ismine benzer bir isim koymuş, o da oğluna kendi ismini, amca oğlu neredeyse aynı isim. erkek aynı isim, kız aynı isim. ne bu mına koyyim?
tabii bu kişisel bir bakış olduğu için romanı kötülemez ama bu kadar fazla karakterin dahil olduğu bir romanı takip etmek cidden zor iş.
