garip bir şekilde rüyalarımda iki defa hissettim o ölüm anını. gerçekte de öyle midir acaba? tarifi imkansız o can çekilmesinin. neyse, o an aklına paran, pulun, işin, gücün, kariyerin hiçbiri gelmiyor. sevdiklerin gelmiyor. annen bile gelmiyor. sadece kafamda tek bir düşünce vardı; "ben şimdi napıcam?" o gün bu gündür başka biriyim artık. çok fazla değer vermiyorum maddi şeylere. olmayan şeyleri de çok fazla takmıyorum. tek bir şey var abi asıl olan; seveceksin. gerisi fuzuli.
