"devr-i daim" mekanizmasının elin yaklaşık 270 derecelik bir açıya bağımlı olarak "sil baştan" sıfırlandığı bir parametrede; o son kum tanelerinin aşağıya düşmeden aniden tekrar dolu gözeye dönmesi, belki de hiç aşağıya düşmeden hatta, hep orada kalması, zamanın orda bi' yerlerde küçük bir boşluğa sıkıştığını görmek..
kur saatini, kum saatine, kuş saatinden.. her 60 dakikada bir başını çıkarıp ötmesi ne kadar ironikse, ne kadar hesabın kaldıysa hayata verilecek, ne kadar hakkını gözeteceksen zamandan, "hukuk kuşu"na kur saatini..
anlayabildiğin ölçüde işte, kum filan tutmayacak zamanın çetelesini, aynı sularda kaç kez yıkansan da üzerinde kalan kum tanecikleri ölçecek ancak, geriye dönüp dönüp ileriye bakmalarının, yokuş yukarı çıkıp çıkıp, bayır aşağı düşmelerinin bilaNçosunu.. ["saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi.."]
