Babaannem sagken mecbur abimle paylasirdim odami. iyice kucukken uyumadan once bana korkunc seyler anlatirdi ya da su kapinin yanindakini goruyor musun seklinde seyler soylerdi. Uyuyamazdim ben. Ranzada yatardik o yukarda ben asagida. Kolunu bacagini sarkitip korkuturdu. Abim beni genelde hep korkuturdu.
Biraz daha buyudugumde o okula tam gun gidiyordu ben oglenciydim. Vardi ya o muhabbet. Her sabah onunla kalkiyordum. O giyinip hazirlanirken ben de onun resim defterine boyama yapiyordum. Her sabah istisnasiz. Hic kizdigini hatirlamam.
Artik ayni odayi birak ayni evi bile paylasmiyoruz. Ama cocugu her gun bizde. Benim odam icin de "ama burasi benim odam" diyor pasa. Bugun okuldan dondugumde yatagimda oturmus cizgifilm izliyordu meselA.
Kurtulamiyoruz yani anlayacaginiz. Aman olsun boylesi cok guzel.
