gece uyuyamayınca aynı kulaklıktan müzik dinlemek
el feneriyle tavanda şekiller yapmak
gecenin bi yarısına kadar konuşmak
su almaya kalktığınızda mutlaka bir bardak da kardeşe getirmek*
daha ufak yaşlarda "şimdi var ya, böyle yatağının altından bi canavar çıksa tüylü tüylü elleriyle ayağından yakalasa" veyahutta "seni karanlıkta öcüler yesin, hiç de bakmam, kurtarmam, banane" gibi psikopatlıklara maruz kalmayı da beraberinde getirir.
bir de bu son olayın zombi gibi davranma ya da içine başka bir ruh girmiş gibi davranmalı olanları var ki evlerden ırak.
"abi biliyorum sensin ama yapma korkuyorum." derdim hep, çok eğlenirdi o da. ne de kibarmışım küçükken..
