mezun oldum ben bugün mezun oldum.
6 yıl bitti.tam 6 yılım geçti.küçük bir şehir de asla yaşayamam dediğim bir bozkırda geçen 6 yıl.
üzüntüler,mutluluklar,kırgınlıklar,göz yaşları,geceye karışan kahkahalar..
bir adam ,hafif puslu bakıyor..
toparlanıyorum,eşyalarımı hiç gitmeyecekmiş gibi derinlere saklamışım,bir bir özenle katlayıp valizime yerleştiriyorum.
gözlerim doluyor.
bir odaya son kez bakıyorum.
anılar,ah anılar.
daha geçen gün şu sandalyede ağlayıp,sonra dünyanın anasını satıp tekrar gülmeye başlamıştım.
şu köşede ne çok anım var.
bu cam kenarında ne çok bekledim gelmeni.
ne çok dua ettim.
ne çok izledim yağmuru,karı..
ne çok özledim sonra.
özlemlerim her yerde,her köşede,her bir köşem de.
anlatamadığım,anlatamayacağım ne çok şey var.
benimle sır olup yok olacak ne çok şey yaşadım şu bozkırda.
sonra arkama dönüp baktığımda.burası olmuş benim dünyam,şehrim,kentim,yaşamım.
şu ufak şehir bana ne çok şey kazandırmış.
ne çok şey öğretmiş.
içim sahi niye bu kadar hüzünlü..
neden bu puslu gözlerim.
neden sevinemiyorum.
büyümek böyle bir şey miydi?
ve ben şimdi şehrime,anılarıma,el sallarken bir damla göz yaşı süzülüyor yanaklarımdan..
sendeki bana iyi bak ankara,ona iyi bak..
bir gün başka bir zaman da belki gene kucak açarsın bana..
