Bir zamanlar çocuktular, ellernde telden arabalarla birbiri ardına koşuyorlardı ; alfabe , aritmetik , çarpım taplosunu yeni yeni öğreniyorlardı.Mavili siyahlı önlükler giyip; beyaz yakalıklarla okul bahçeside simit yiyerek ayran içiyorlardı.Krmızılı yeşilli Anadolu Lisesi hazırlık kitaplarıyla tanışmaları uzun sürmedi o anda hayatın hep çember çevirip misket oynayarak geçemeyeceğini anladılar Anadolu liseleri ulaşılmaz gizli kutsal bir tapınak gibiydi sadece çok özel inasanlar oraya kabul edilebilirdi bir gün o sınavı kazanamayınca kendilerini mutsuz hissettiler. Fen lisesi sınavları , üniversite sınavları kamu personeli sınavları tıpta uzamnlık sınavları hakimlik sınavı... hiç bitmeyecek bir kabusun başlangıcı olacağını nerden bileceklerdi. Şimdilerde küçük espirili bir hayatı başarmanın en önemli sınav olduğunu anlayan insanın hissettiği pişmanlık halidir.
