Bir duygudan duyguya atlama şeklidir aslında bu film.. (bkz: jean reno) bir sahneden adamları tararken eve gelir süt içer..çatışmanın tam ortasında pencerenin öneninde kalmış çiçeğini kurşunlardan korumak için ateşin göbeğinden geçer..mathilda suçsuz bir adamı bacağından vurduktan sonra (bkz: leon)'la beraber taklitler yapar..
ama en sonunda (bkz: shape of my heart) eşliğinde mathilda'nın leon'un çiçeğini toprağa gömme sahnesi vardır ki; sadece bir duygu gelir insanın aklına..gülecek mi ağlayacak mı?? heyecanlanacak mı durulacak mı ?? diye şaşıran insan oturur koltuğuna buruk bir gülümsemeyle izler küçük kızımızı..
