antik yunan döneminde bilgili ve entelektüel kişiler olan sofistler bu bilgileri zengin ailelerin çocuklarına para karşılığı öğretirlerdi. retorik sanatını kullanarak etkili ve ikna edici konuşabilen sofistler, yanlış bir şeyi bile insanlara doğru gibi kabul ettirebilirlerdi.
sofistler asla filozoflarla karıştırılmamalıdır. sofistler, bilim temeline dayanmayan yalnızca dilbazlık ile göz boyama hünerini iyi kullanabilen zeki inanlardır. sokrates, platon, aristoteles gibi filozoflar sofistlerle hayatları boyunca mücadele etmişlerdir.
sofistlerin yaptığı gibi doğa bilimlerinin fikirleri oluşturma ve sınama yolundan uzakta durarak sırf mantığa ve ikna etme becerisine dayanan bir tartışma tekniği ile fikirlerini makul göstermesi kabul edilebilir bir tutum değildir. Bu çerçevedeki bir tartışmada amaç hakikati aramak değil, haklı çıkmaktır. Öne sürülen gözlem verileri, bir fikri sınamak için bir maksat altında aranmış veriler değil, savunucunun kendi pozisyonunu kuvvetlendirmek için seçtiği taraflı örneklerdir. Bilimin yolu bu değildir.
Günümüzde bu yoldan giden araştırma makaleleri ve kitaplar, bilimsel referans verme formalitesine uyularak ve bilimsellik izlenimi veren bir terminoloji kullanılarak yazılsa bile bu zihniyet orta çağ zihniyetidir.
Sofistler bu tutumları ile zaman içinde bilginin değer kaybetmesine, çarpıtılmasına, niteliksizleştirilmesine yol açmış yunan medeniyetinin çöküşüne sebep olmutur.
