''padişahların bir zanat veya el sanatıı öğrenmelerini amaçlayan eski bir osmanlı saray geleneğine uyan abdülhamid iyi bir marangoz oldu ve bazı çok güzel mobilyalar imal etti. marangozluk onun için bir dinlenme, gevşeme ve rahat etme arası ve neredeyse ömrünün sonuna kadar meşgul olduğu bir hobi haline geldi. çok çalışkandı.
Normal olarak, günün önder saatini, yurt içinden ve dışından gelen düzinelerce mektubu bizzat okuyup cevaplandırmakla geçirirdi. Türk arşivlerindeki muazzam yıldız koleksiyonu Abdülhamid'in olağanüstü çalışa kapasitesine tanıktır ve osmanlı sultanının batı'da hakim olan, kendini harem zevklerine adamış temel bir despot imajını desteklemeden uzaktır. Gerçek bunun tam tersidir; Abdülhmid bir hükümdar olarak hayatını devlet işlerine, işgal ettiği makamın görevlerine adamış bir insandı; geriye kalan boş zamanlarında ise, eğlenmek ve dinlenmek için, ailesiyle yemek yer, tiyatro oyunları seyreder, genellikle avrupalı sanatçılar tarafından icra edilen opera müziği dinlerdi''
