62 yaşında, güzelliğe çok önem veren, mükemmelliyetçi bir bananneye sahibim. Bu günlerde fazla duygusal. Ayağını kırmış yavrum. Agrasif biraz. Günde otuz kere arıyor ne zaman geleceksin diye. Annem, babam çalıştığı için gündüzleri pek uğrayamıyorlar. Kardeşim de benim yanımdaydı yalnız kalmışlar. Dedem şikayetçi değil ama babannem yalnızlığı hiç sevmiyor. ramazanda genelde babannemlerde kalıyorum iki yıldır. Daha doğrusu arkadaşlarımla kalıyoruz. Ev rahat ve giriş çıkışımız sorun olmuyor geceleri. Bu ramazan biraz duygu sömürülü gibi geçecek. Zor bir kadın babannem. Allah yar ve yardımcım olsun.
