bıktım, her gün, bu ülkede yaşamaya başka bir utanç bulmaktan, bu ülkenin tabularından, yılbaşı tacizcilerinin 5 vakit namaz kılar denerek aklanmaya çalışılmasından, dinin fanatizme dönüşmesinden, her turiste orospu her kadına obje gözüyle bakan sapıklarından, hayvan bile olmayanlarından, hava karardıktan sonra sokağa çıkmaya korkmaktan, araba kullanırken takımın ceketini çıkarıp bacaklarıma örtmekten, trafikte tacize uğramaktan, sözle tacize uğramaktan, elle tacize uğrama korkusunun doğal hale gelmesinden, geleceğimin bir sapığın fantezi dünyasında sonlanacağından korkmaktan.
ben yap(a)mazdım pippa, ben geç(e)mezdim bu ülkeden, ben cesaret edemezdim çünkü burada büyüdüm, bunlardan korunarak büyütüldüm... Ama sen bilemezdin ki, sen sadece güvendin, hiçbir şey yapmadan duramayacak kadar bilinçliydin, insanlar ölmesin istedin, çocuklar annesiz babasız kalmasın, daha fazla kan dökülmesin... ama bir canavar senin kanını döktü, senin kanını içti, senin kanını ekledi bu ülkenin topraklarına.
ve ben sana ağlıyorum pippa, senin adına ağlıyorum, senin yapamaya çalıştığını yapamayacak olmaya ağlıyorum... daha gençtin, çok cesurdun, iyi niyetliydin, ve biz seni koruyamadık pippa... bu ülke kendi kızlarını koruyamaz ki pippa, töre uğruna katledilen yüzlerce meleğini koruyamadı ki koruyamıyor ki...
affet beni seni uyarmak aklıma bile gelmediği için, yolculuğunu duysam da gelme ülkemize diye mail atmadığım için... iyi uykular pippa, sen de her ölü melek gibi yıldız oldun sanırım... çok huzurlu ol...