Kadin , erkek yani insan soyuna ait olan bizler. Ne geliyor dusuncelerime ? Insanlara dokunmamak istiyorum. Hakkim yok hakkimiz yok çünkü. Henuz bir kadini opmedim ama bir kadin baska bir kadina aşık olabilirsinler ve bizler bunu normal karsilayalim istiyorum. Deger yargilarimiz ? Kim olusturdu bunlari? Seni mutlu eden birinin canini yakiyorsa bu dogru mu ? Onun hayat alanin dairesinin kenarina sicip "ama benim de hakkim var bu dairenin bilmem hangi konumunun noktalar sonsuzlugunda diyemezsin. Aslinda konusurken ben de kendimle celisiyorum. Biliyorum. Yada kadin yada erkek baba yada anne olmamak isteyebilirler çocuklardan nefret edebilirler. Yada bir hayat kadinina benim "dogru yolu " gosterme ugrasimin neresi dogru yada bir muslumana yada bir budiste ? Yavas yavas buyurken henuz dusuncelerim olgunlasmamisken onume kağıt koyup bu tanrin desen ? Sorgulama olmadan buna inanmam mumkun . Çünkü onemli olan kagidin tanrinin yada baska bir kutsal saydigimiz varligin varligi degil ki. Onemli olan benim ona yukledigim mana , onda bulmak istedigim dagilan isigin en buyuk parcasi . Biraksaniz ya insanlari kendinizi birkac saat herhangi bi yaftalama olmadan nasil olurdu ? Olmaz miydi. Ben senin taptigin varliga inanmak istemiyorsan bunun senin icin ne onemi var ki ? Yoksa neden bu saldirislarin senden baskasina.
