Sözlükte bolca bulunandır. Yok bu yunan yok bu Türk yok bu ingiliz yok mu bulgar yok bu sırp yok bu rus diye diye insanı insan olduğu için sevmeyi unutturdular bize. Çocuklar birine kötü bir şey söylemek istediğinde ırklarıyla dalga geçiyor. Bir insan yolda yürürken düşerse ya da bir kaza geçirirse sırf sizin ırkınızdan milletinizden değil diye ona yardım etmezsiniz siz. Otobüste bir siyahi görünce dünya dışından gelmiş bir uzaylı gibi bakarsınız. Onu incelersiniz. O size bakınca kafanızı çevirirsiniz. Diyaloğa girmezsiniz. Çünkü ırkçısınız. insanları yaptıklarıyla değil renkleriyle kökenleriyle sınıflardırıyorsunuz. Ona göre davranıyorsunuz. Bir kürt katliamı olsa (bunu bir Türk yapsa) ırkçı bir Türk, Türk olanı savunur. Bir Türk katliamı olsa -ki her gün binlarce kez "insan" katli oluyor- bunu bir kürt yapsa yine ırkçı bir kürt onu savunur. Burda resmen bi şuursuzluk var farkına varın bunun! Milyonlarca insan ölüyor fakat adam "iyiki öldüler" diyor. Bence bu tam bir akıl hastalığı. Tarihten örnekler verip 'onlar bizim düşmanımızdı. Bize ihanet ettiler' diyemezsiniz. Size ihanet eden insanlar bunu birinin emrinde yapıyorlar. Bir kişinin suçunu bütün ırka bütün millete mal etmek ne derece akıllıca sorarım size. Neymiş bu kürtmüş teröristtir, neymiş bu arapmış yalancı ve hilebazdır, neymiş bu yunanmış sinsidir kurnazdır... Vs bırakın artık şu ayrımı! insanlar değerlidir. Sadece insan oldukları için.
