anahtarın evde unutulup leyla vaziyette dışarı çıkılması hadisesi.
diğer adı 35 ytl olan eylem, dalgınlık.
daha doğrusu üsküdar denen medeniyet beşiğinde böyle.
hatta bazen ilahi bir adaletin varlığını anlama sebebi.
anladım oradan biliyorum.
nasıl anladım aktarayım bari;
onr ile kız arkadaşı...
bir gün;
yani günlerden bir gün...
ikea denen "evimizin herşeyi" kurum ve kuruluşuna giderler.
dolanırlar, günlük kavga kotalarını doldururlar vede dolanırlar.
bu arada ben dolanmayı ve kavga etmeyi sevmem.
çıkışta ellerinde 3 olması gereken torba sayısının 4 olduğunu şaşkınlık içinde farkederler.
onr- götürelim biz bunu geri ya.
fts- ya hayatım saçmalama bak fatura,isim bilgisi hiç bişey yok götürsek nolucak?
onr- ya haklısın ama ben vicdan yaparım şimdi.
fts- ay bilmem ki
onr- aman bizim olsun ya nasıl olsa ikea'da alcak raflara geri koycak.
fts- evet,evet.
neyse hazin kararı vermiştik.
artık herşey için çok geçti.
zaten kararın bu olacağı yüz metreden belliydi ama çaktırmayın siz.
yani üstümüzden akıyor;
"alalım da götürelim de götürelim."
torbanın içinden çıkan cisimleri fiyatını sizlerle payaşmaktan onur duyacağım bu arada;
35 ytl.
ertesi gün onr bir iş için evinden çıkar.
ne işin var, otursana evde dimi ama.
bu arada evde oturmaya bayılırım ben.
işte olaya da dalgınlık adını verdik anahtar denen, gülüm varlık evde kalıvermiş...
kısmet işte.
nasip ayriyetten.
merdiven buldum, geldim...
bizim ev fazla yüksek kalmış.
merdivende iş yok.
yan dairelerden girişte mümkün değil.
güzelim akbank kredi kartımda heba oldu zaten.
kısmet işte.
akbankı hiç sevmem bu arada.
çaresizlik içerisinde aranan çilingir...
onr- abi adres şu ne kadar açıyosun?
çlngr- 35 ytl abicim.
onr- hadi ya... gel bari..
telefon kapatılır ayriyetten bir de şok olunur ki sormayın.
yada sorun ya banane.
