arkadaşım gelibolulu kız arkadaşı ise istanbulluydu. arkadaşım ve kız arkadaşı o yıl üniversiteyi kazanamadıkları için şehirler farklı bile olsa rahatça görüşebiliyorlardı. arkadaşım otobüse gece 3 gibi biner saat 8 gibi istanbula varır, 8:30 a kadar kızın babasının gitmesini, apartmanın karşısındaki kaldırımda oturarak beklerdi... hatta bazen tüm yüzsüzlüğü ile ''amcacım hayırlı işler olsun'' diyerek adamı işine gücüne yollardı. saat 8:30 ile 17:45 e kadar yalnız* ve yalnız iş tutarlardı. arkadaşım bu olayı haftada 2-3 kez yapardı. işin deplasmanda olmasıda apayrı bir keyif tabi.
(bkz: sen ne iyi bir insandın öyle özhan amca dizeleriyle bilinen şair kimdir)
