genci kalkıp kendi kahvaltısını hazırlaması gerek. amerikada 18 yaşında çocuklar evlerini terk edip başka bir şehre göçmüş oluyor. iş buluyor, okurken çalışıyorlar, hayata kendileri adapte oluyorlar. babaları ilk arabalarını almıyor, borçlana borçlana ilk arabalarını kendileri almış oluyorlar. ilerleyen yıllarda evlerini de keza. böylece amerikan rüyamız gerçekleşiyor, çarklar dönüyor. bu ayrı bir hikayenin konusu tabi. esas demek istediğim, tamam analarımız bizi muhteşem besliyor, en ufak maddi manevi yaramızı sarmak için seferber oluyor, bizimle yatıp kalkıyorlar ama hal böyle olunca 23 yaşında, eli sikinde, bir baltaya sap olamamış adamlar türüyor ülkemizde.
