yıllar önce babam bi kamyonet almış emekli bir öğretmenden ama kaç yaşında kim bilir her yeri dökülüyor.
ilkokuldayım o zamanlar hadi diyor bana bi turlayalım. tamam diyorum atlıyorum hemen ön koltuğa. torpidoyu karıştırıyorum merakla. bi kaset çıkıyor. albümün adını bilmiyorum ama ben seni hiç sevmedim ki şiirinin olduğu albüm. takıyoruz, başlıyoruz dinlemeye.
hava çok soğuk onbeş dakika turluyoruz geliyoruz eve.
sonraki günlerde hep ibrahim sadri.
yeni kaset almamıştık, fuzuli masraftı o zamanlar.
o kamyonetin dökülene kadar bindik. yıllarca yeni kaset almadık. söyledi ibrahim sadri. şiirlerinin arasındaki keman sesi işledi garibanlığımıza.
sirkeciden giden trenler, ah ulan sabri abiler.
çocukluğum oldu ibrahim sadri. hükümete yakın oldu, kumarcı oldu bilmem ne oldu. ama çocukluğum olarak kaldı.
kıymeti bilinmesi, dinlenmesi gereken ses. o okusun şiirlerini gece daha çok uzasın.
edit: trt müzikte program yapıyor şu aralar. güzel de yapıyor kereta.
