Bu kelime aslında o kadar önemli ki hayatlarımızda. her insan acı çeker. her insan yaşar dünyadaki acıdan payına düşeni. Yalnız bazı insanların payına daha fazlası düşer. daha fazla yanar canları. dumanlar tüter etrafından, görürsünüz. saklamak ister insan acısını. mutlu olmak ister, mutlu görünmek ister. fakat bu insanlar başaramaz, kötü numaracıdırlar anlarsınız. sözlerinde bir burukluk vardır, gülüşleri bile aslında neşe içermez anlarsınız.
şu ortadoğu bataklığında o insanlardan çok fazla var. her gün, her allah'ın günü onlardan bir sürüsünü görürsünüz. yaşarlar, yada yaşadıklarını sanarlar. aslında iç içten içe ölmüşlerdir. bilirler yada bilmemezliğe vururlar. artık kendilerine ait bir mutlulukları kalmamıştır, çocuklarının, kardeşlerinin, onun, bunun mutluluğundan pay çıkartmaktır artık onların mutluluğu. birinin üzerine titreme gereği duyarlar. artık mutluluk kavramı kendinden çıkmıştır çünkü. en son ne zaman mutlu olduklarını unutmamak için hep mazide yaşar bu insanlar. gelecekleğe değilde sanki geçmişe doğru ilerliyormuşcasına zaman..
