ellerimden kayıp gidiyor. tutamıyorum. 8 ay. nasıl da zorluklarla dolu. imkansızlıkların birer birer yıkıldığı, yıktığımız. şimdi yıkılacak bir şey kalmamışken kendimizi yıkıyoruz. elimden bir şey gelmiyor amına koyayım. mantığım diyor ki bak olm bu işin sonu belli. ayrılıyorsunuz. gardını al. dik dur. buralardan siktir olup gidecek sensin. dolayısıyla senin daha hazır olman lazım.
hazır olmalıyım. hayata dair hayallerimi teker teker gerçekleştirdiğim bu kısa zaman diliminde her şeyin bu kadar mükemmel olamayacağını kestirmem lazımdı. olmadı. bunu öngöremedim. değişikliklerden değişiklik isteyen beğenen bir kadında bir süre sonra değişim sırasının bana geleceğini düşünmemiştim. belki hala öyle değildir. bilmiyorum. ama sezgilerimde yanılmam kolay kolay. eğer yanılmıyorsam bu ilişkiye bir çözüm bulmuş olacağız. aslında sorun ilişkide de değil. hatnun kafası öyle bir değişik ki. bir karar vermesi gerekiyor ama ne kararı vereceğini bilemiyor. iş değiştirmek istiyor yapamıyor/yapmıyor. bir şeylerin düzenini yerini değiştirmesi gerekli ama ne yapacak bilmiyor. ee bu kararsızlık kendini bilmezlik, umarsızlık ilişkimize yani bana yansıyor.
buna dönemsel bir sorun dedik. tamam. amk bu döngüsel bir şeye dönüştü. her şeyi çekip çeviremiyorum. yoruluyorum. ayrılıyoruz herhalde kafasına giriyorum. çok yıpranmış durumdayım anlayacağın. çünkü yalnız bırakılıyorum. çünkü yalnız kalıyorum. ve kahretsin ki öyle bir adamım ki ben her şeye göğüs gerebilirim. dayanırım lan. yeter ki yanımda dur. bana destek ol.
az önce uyudun. sana seni ne çok sevdiğimi özlediğimi söyledim. iyi geceler dedim. sen de iyi geceler dedin. içinden gelmediği o kadar belli ki. amk nedir yahu? ben miyim lan sorun? yahu bilsem inan gram gam yemem. tamam derim ya olmamış olamamışız. koca gün oyun oynayıp dizi izledin. koca gün ya. bir kere nasılsın dedin mi? diyebildin mi? ya nasıl sinirleniyorum kabarıyorum böyle bir çağlayan gibi önümde tamamen senden oluşan bir bent, baraj. bıraksam koyup geçeceğim. önüme altıma alıcam her bir boku. belki de Zor yola, kolay kişilerle çıkmak en büyük hatam. bugünden göremiyorum. ama sik gibi de hissettiğim çok açık.
aylar sonra gelen edit: bu yazıyı yazdıktan bir iki hafta sonra ayrıldık. ben ayrıldım. burada dediklerim, teşhislerim doğruydu. medeni bir şekilde bu işe/eziyete son verdik. mutlu muyum? bu yazıyı yazdığım döneme göre fazlasıyla.
