ön tarafta oturmak küçüklüğümden kalan bir alışkanlık. mide bulantısını önlüyor düşüncesiyle tercih ederdim. hiç unutmam 7-8 yaşlarındaydım. minibüsle köye gidiyoruz ve ben her zamanki gibi en öndeyim. şoföre en yakın oturan benim ve debriyaj, gaz, fren bana o kadar yakın ki. hele gaz tam ayağımın dibinde ' beni kökle der gibi'. gaza hafiften dokunmak geldi içimden. tehlikeli olabileceğini bile bile ayağımı şöförün ayağının kenarından gaza hafif hafif dokundurmaya başladım. şöför vites değiştirecek olmalı ki ayağını gazdan çekti ama ben bırakmadım. şöför gazın takılı kaldığını, arıza çıktığını zannetti ve şekilden şekile girdi. kaza yapmamız an meselesiydi. son anda benim gaza yüklendiğimi bir farketmez mi?
enseme okkalı bir şaplak kondurdu. önce ortam bembeyaz oldu sonra netleşti ama uzun bir süre şakkk sesi beynimin içinde yankılandı. ne yaptım dersiniz?
ayağımı gazdan çektim.
