soner yalçın'ın bugün yazısının bir kısmıdır. anlamak isteyen herkes için tarihimizden çarpıcı bir örnekle kıyaslama yapmaktadır.
Tarih: 17 Nisan 1933. Yer: istanbul.
Anadolu Ajansı, Bulgaristan/Sofya muhabirinden aldığı haberi abonelerine geçti:
"Bu gece Deliormanın göbeği olan Razgrad kasabasındaki Türk Mezarlığı, 200 Bulgar tarafından tahrip edildi."
Gazeteler ve radyo bu olayı haberleştirince Milli Türk Talebi Birliği (MTTB) protesto eylemi yapmak için istanbul Valiliğine başvurdu. izin alamadı.
Ancak 20 Nisanda Darülfünunda toplanan öğrenciler Maçkadaki Bulgar Konsolosluğunun önüne doğru yürüyüşe geçti. MTTB Başkanı Tevfik ileri burada bir konuşma yaptı.
Grup dağılacağı sırada ne olduğu pek anlaşılamayan nedenle bir grup Feriköydeki Bulgar Mezarlığına doğru yöneldi. Bu gruba halktan katılımlar oldu. Grup çığ gibi büyüdü; on bin kişiye ulaştı. Pangaltında yürüyenlerin karşısına polis çıktı. Durduramadı.
Polise ek olarak jandarma güçleri de katıldı. Bulgar Mezarlığı’nın çevresi emniyet güçlerince sarıldı. Dur ihtarına uymayan 80 öğrenci gözaltına alındı.
Ancak hiçbir önlem öğrencileri yıldıramadı. Gençler birbirlerine yardım ederek yüksek mezarlık duvarlarını aştı. Ve o anda emniyet güçlerini şaşırtan bir olay oldu; mezarlığa giren üniversiteliler mezarlara gül bıraktılar!
O yıllar, ulusal devletlerin altın yıllarıydı.
Türkiye gençliği, ulusal sorunlarına ve tarihsel değerlerine önem veriyordu. Yeni bir ülke yaratma heyecanıyla doluydular. Akdeniz Üniversitesindeki öğrencilerin neden kavga ettiklerini bilmiyorum.
"Biz bu filmi görmüştük" kolaycılığının meseleleri çözeceğine inanmıyorum.
Keza: Üniversite gençliği ülkesinin sorunlarıyla yakından ilgilenmelidir; şiddete başvurmadan tepkisini dile getirmelidir.
