Bir gücünüz var ve sınırsız bir varlıksınız. Her şekilde her şeye hükmediyorsunuz. Bu hükümranlık sonsuz. Hiçbir zaman sonu gelmeyecek ve kimse sizden üstün değil kimse yokki daha doğrusu. Fakat bir zaman sonra size hiçbir sorgu ve sualde bulunmadan itaat eden varlıklar yarattınız. Size sürekli olarak saygı gösteriyor, katiyen size karşı çıkmıyorlar. Bi süre bu devam ediyor. Yarattığınız bu varlıklar körü körüne size itaat edince, size sürekli övgüler yağdırınca -ki onların bunu yapmalarının tek nedeni sizin onları öyle programlamanız- bu durumun daha irade sahibi bi varlıkta işe yaramasını istiyorsunuz. Ve iradesi olan bi varlık yaratıyorsunuz. Bu sayede bu yeni varlık öncekiler gibi körü körüne inanmak yerine ona gösterdiğiniz mükafatlara bakarak düşünerek ve kendi iradesiyle bir sonuca vararak karar verecek. Yaratıcısını yani sizi tanıyacak, sevecek, sizden çekinecek ve sizin kurallarınıza uyacak. işte bu yüzden kainat yaratıldı. Tanınmak, bilinmek, sevilmek, sevmek istedi. Kendini göstermek istedi. irade sahibi varlıklar da öncekiler kadar kusursuz itaat edebilecek mi diye yarattı. Sınav yeri denen dünya da bu yüzden yaratıldı. Siz de bir yeteneğiniz olsa bunu insanlara göstermek istersiniz. Ki bu örnek cidden yetersiz çünkü bir yeteneği olan bir varlıktan söz etmiyoruz. Söz konusu varlık sonsuz güce ve iradeye sahip kâinatın tek yaratıcısı ve dengeyi sağlayan bir varlık. Böyle bir varlık yarattığının ve doyurduğunun kusursuz olmasını istemekte oldukça haklı ve bunu asırlar öncesinden bir çok kez elçi olarak gönderdiği insanlara da diğerlerine de anlatmaları için anlatmış. inanmak için zorlamamış ve diretmemiş. En başta da dediğim gibi bu yaratıcı zaten körü körüne ibadet isteseydi ilk yarattıklarıyla yetinirdi. Bizleri yaratmazdı. O'nun istediği bizlerin sorgulaması, düşünmesi, akıllıca davranması. irademiz bunun için var.
