gitme kal diyemedim,
son bir kez öp...
neyse. Güle güle azizim, güle güle. nietzsche bile ağladı bu gidişe. artık buralarda nietzschenin tek savunucusu olarak bırakıldığım kanaatine vardım. beni bu sözlüğün içinde barınmama yardımcı olduğun için, fikirlerinle aydınlattığın için için ayrıyeten minnettarım sana. katiyyen senin hatırana sahip çıkmayacağım. veda cümlesi olarak sana bir hatırlatma yapmak isterim,( muhtemelen okumuşsundur) en sevdiğim kitaplardan birinden;
birbirimize arkadaş aynı zamanda yabancı olacağız.olması gerektiği gibi.gerçekten utanmamız gerekiyormuş gibi.onu ne gizleriz ne de karartmak isteriz.biz kendi hedefleri ve rotası olan iki gemiyiz.
