prim verilmemesi gereken, işlevsellikten uzak, yapılmasa da olurmuş dedirten bir yerli film. hayır, bu 'komedi yaptık, insanları neşelendirmek lazım, bayram seyran filmi, ailecek gelin' falan filan muhabbetlerini bu toplum daha kaç yıl yer, bilinmez. ama yerli sinemayı geliştirmenin tek yolu bu tür filmler yapıp, salonları doldurmaksa eğer, kusura bakmayın ama, biraz nahh gelişir yerli sinema...
nihayetinde bir ülke sinemasının gelişimi teorik olarak bir çok unsuru barındıran temele dayanır. maddiyat sadece bir parametredir. kaldı ki, bu tür filmler sayesinde sinemamızın geliştiğini varsayalım, kusura bakılmasın ama ilerde, yani sinema geliştirilip büyüdüğünde de filmleri gene bu adamlar çekip, bu adamlar oynayacak. eee, önceden kutsal damacana gibi saçma bir filmi çeken bir adam da tutup on yıl sonra bizlere toplumsal içerikli, yaşama dönük veya tarihsel bir şey anlatmayacak. çünkü anlatacak olsa bugün anlatır...
nihayetinde kuramsız, kuramcısı olmayan sinemalar taklit sinemadan öteye gitmez. yerli sinemaya genç, üretken yönetmen-senaristler kadar genç kuramcılara da ihtiyaç var...
