sarıkızla ilk yolculuğum:
yoculuğun başlamasından 2 saat sonra muavin sigarasını yaktı. o yolculuk bana zehir oldu. söndür dediysem de pek oralı olmadı.
sarıkızla ikinci yolculuğum:
bileti alırken garajda değil de bir köyün içinde binip binemeyeceğimi sordum. dedi ki biz oradan sürekli yolcu almaktayız orda binebilirsin tabi ki. hiç bir problem olmaz.
fakat beni orda bıraktı da gitti.
sarıkızla üçüncü yolculuğum:
onlara ikinci yolculuğumda beni unuttuklarını belirttim. benden özür dilediler bir daha olmayacak beyefendi kusura bakmayın nolur dediler. buraya not alıyorum bu sefer bir problem olmayacak. inanır mısınız beni yine unuttular.
sarıkızla dördüncü yolculuğum:
tövbe ettim bir daha bu firmayla gitmemeye fakat yine bilet kalmamıştı hiçbir firmada. çaresiz aldım bileti. otobüse bindim bana tahsiz edilen koltuğa oturdum ki bir bay orası benim yerim beyefendi kalkar mısınız demez mi. bu sefer de bu yeri iki kişiye satmışlar.
yemin ettim yürümeyi tercih edecektim ama sarıkızı asla ama asla. aradan 1 yıl geçti bu firmayı hiç kullanmadım.
bir gün babam beni aradı ve seni ziyarete geliyorum sarıkızdan bilet aldım dedi. gözlerim karamıştı kendimi kaybetmişim ve babama şöyle çıkıştım neeeee?
neyse babam otobüse 22: 30 da bindi. sabah 6:30 da benim yanımda olcaktı sorun çıkmazsa.
saat sabahın 4:30 uydu. telefonum çalıyordu arayan babamdı. ne dedi dersiniz ' sarıkız beni mola yerinde bıraktı'
