benim için karışık duygularla başlayan bir maçtı. trabzonlu olan ben, önemli numaraları** hep 61 ile biten ben, trabzonspor yönetimi için seçme ve seçilme hakkı bulunan ben; galatasaray formamla her zamanki gibi ali sami yen'deki yerimi almıştım. içimden geçen trabzon'u rencide etmeden tek farklı bir galibiyetti ama oyun başladığında o kadar net pozisyonlar gördük ki maçın farklı biteceğini düşünmeye başladım. galatasaray'ın şanssızlığı yüzünden maç gönlümden geçen skorla bitti. trabzonspor adına sahada yattara'dan başka bir şey yoktu, bu adam takımın tek hücum gücü. trabzonspor'un iki ofsayt pozisyonuda doğru gözükmekteydi, zaten hakem ikisinde de vuruşlardan çok önce bayrağını kaldırmıştı. trabzonspor taraftarı ise bu sezon ali sami yen'e gelen en kalabalık rakip taraftar grubu oldu.
