Özürden kasıt fiziksel ise, fikren katılmadığım eylem. Ha, zihinsel olursa durum değişir. Aileler bu konuda bilinçli değil ve çocuğa nasıl davranılması gerektiğini bilmiyorlar. Bu bireylerden topluma kazandırılabilecek olanları da heba edilmiş oluyor. Benim kardeşim de zihinsel engelli, kuzenim de (akraba evliliği yapmayın lan sonra böyle oluyor). Gözlemlediğim kadarıyla, tahammül edememek en başta geliyor. Bu sefer anne-baba çocuğa kötü davranmaya başlıyorlar. Annem çocuk eğitmek konusunda berbattır. Bir de zihinsel engelli çocuk olunca daha beter oldu bu durumda. Çocuk eğitimsiz, terbiye nedir bilmiyor, insanlar arası ilişkilerde nasıl davranılır bilmiyor. Bir annenin, babanın sevgisi yetmiyor. Kusura bakmayın bu tür bireylere özel eğitim şart. Rehabilitasyon merkezleri buna yetmiyor. Bu çocukların topluma kazandırılması bence aile sevgisinden önce gelmeli.
