istiyorum. tüm insani duygularımdan arınıp, dişlerimin arasından kan damlaları dökülürcesine istiyorum. hayatta hiçbir şeyi bu kadar çok istemedim ben. hatta, idam değil, kana kan olsun. birisi, bir diğerini haksız yere öldürdüğünde adaleti insanlar kendi aralarında sağlasın.
insanlığın içerisinde gizli olan o muhteşem ilkelliği istiyor benim ruhum. paramparça edilmeli artık yüzler. maskeler düşmeli. demokrasi ve insan hakları adı altında öldürüldü tüm duygularmız.
erkeklik öldürüldü. kadınlık öldürüldü. renkli ekranlara gömüldü hayat. hep bir ekran sunuldu insanlığa. o ekranlarla uyutuldu içimizdeki vahşet.
televizyon, cep telefonu, bilgisayar monitörü...
boktan rüyalarımızdan uyanmamız için kan gerekli. kan!
insan olduğumuzu hatırlamamız için kan gerekli. ve yaşamın ebedi olması için ölüm gerekli.
insanlık benden boklarını temizlememi beklemesin. hiçbir zaman gidemeyeceğim fransız sahillerine sıçmak istiyorum artık ben. yerle bir etmek tek amacım. düzeleceği yok hiçbir şeyin. tüm insani duyguların modası geçeli çok oldu. uyanın ahali. insan olduğumuz unutturuluyor bize. içimizdeki o muhteşem ilkellik çağırıyor bizi. gitmemek için ne bekliyoruz ki artık?
