Annemin yanına gittim elimde beğenmediğim nevresim takımıyla. Birlikte bana yeni bir nevresim arıyorduk. Karyolayı kaldırdı ve başını altına soktu. Yastıkların altındaki çarsafa uzanırken karyola düştü ve ben acıyla kahroldum. Karyolayı kaldırmaya mecalim yoktu ve karşılacağım şeyle yüzleşmeye hazır değildim. Kardeşime seslendim gelmesini bekledim. Gelince noldu be dedi, sonra döndüm annem bu nasıl diyerek elindeki nevresimi gösteriyordu. Evet belki şizofren değilim ama onlardan tek farkım şizofren olmadığımı bilmek.
