geçen yaz bir akşam yorgunluktan odamda uyuya kalmışım. uyandığımda saat 22 falan civarı. yatakta sırtüstü yatarak tavanı izliyorum. evde bütün ışıklar kapalı ev tamamen karanlığa gömülmüş. odamın kapısı ardına kadar açık. bir ses duydum garip bir ses nasıl tarif etsem böyle kedi hırlaması ile yılan tıslaması arası ürkünç bir ses. benim aklıma direkt kardeşimin bana şaka yaptığı ihtimali geldi. zaten kapının hemen dışında dikilen belli belirsiz bir silüet görüyorum ama karanlıktan kim olduğunu seçemiyorum. "ahmet git başımdan" dedim cevap gelmedi. ve tıslamalı ses hala aynı şekilde devam ediyor. bu sefer kızdım. "defol git başımdan, canını yakarım bak" diye bağırdım. sonra silüetin yerinde olmadığını ve sesin de kesildiğini fark edince bir oh çektim. beş on dakika sonra kalktım bir yüzümü yıkadım. gidip kardeşimin bir ifadesini alayım diye salona gittim. sonra acı gerçekle karşılaştım. evde benim dışımda kimse yoktu...
