duygularına hakim olamamak bir yerde hep aynı şeyi düşünüp bir nevi saçmalamaktır. geçmişi unutmak istemek ile istememekle bunların nedenlerini içinde tartışarak sonucunda bir karara varamamaktır. mutsuzluk verir düşünmemek için günlerce uyutur karanlığa mecbur kılar.. eller kollar bağlıdır hep birinin oradan çıkarağı gün beklenir ama kendi başına girdiği bu işten ancak kendi çıkabileceğini düşünecek kadar bile insanda takat kalmamıştır.
insanın en çok canını yakan çevreden gelenler değil kişilerin kendileriyle ilgili ikilemleridir..
çıkmazdan her şekilde kurtulunabilir tek istisna arınmadır...
