ya her şey yada hiçbir şey olma tutkusunun ardından ele gerçeklerin geçmesi allak bullak olmak işte bu olsa gerek. ne gülebilirsin nede ağlarsın hayatın sınırındasındır, geleceğe dair plan adına tek düşünce yoktur aklında. aynaya bakarsın hala sevgilinin yüzünde bıraktığı o çehre gitmemiştir, giderken götürdüklerinde, aramak istersin ama arayamassın işte öyle bir durumdasındır ki ihtiyacını hissettiklerin tabu olur çıkar başına.
artık kendini çözemezsin evden çıkmazsın. kapıya astığın poşete para koymazsan ekmek alanın bile olmaz. aylardır oturduğun dairede daha önce hiç duymadığın sesler sana yoldaş olur önce yalnızlığını bastırsın diye dinlersin onları ama körükler hep bir şeyler aratır sana bilmezsin yine.. mutsuzsundur ama kimseye kırgın olmadan.. eğer aklını kaçırmazda ellerini başının arasına koyarsan tüm sorunların ne istediğini bilmediğinden geldiğini farkedersin, belki artık aramaktan ziyade neyi arayacağını düşünmekle başka bir ikileme doğru sürüklenirsin..
