Yaşadığım bir olayı aklıma getiren başlıktır. Çok değil 3-4 ay önce kahvaltı yapmak için arkadaşlarla emirgan sütişe gittik. Kahvaltı bitti ellerimi yıkamak için lavaboya gittim. 50'li yaşlarda tontiş bir teyze, temizlik görevlisi lavaboları temizliyor kolay gelsin dedim baktı bir an şaşırdı bir şey mi söylediniz efendim dedi. Kolay gelsin teyzecim dedim gülümsedi teşekkür etti. Çıkmak için ikimizde kapıya yöneldik benim de hareketlendiğini görünce önce çıkmam için durdu bekledi kapıyı açtım lütfen buyrun dedim önce kabul etmedi ısrar ettim sağolasın güzel kızım dedi. O teyzenin gözlerindeki mutluluğu gerçekten gördüm belki de ilk kez birisi kapısını açıyordu.
Diyeceğim o ki sevgili yazarlar insanları mutlu etmek için bir söz bir davranış yeter kibri bir kenara bırakın sizin için çalışan insanlara bir teşekkürü çok görmeyin.
