"seni özlediğim kadar, beni özlüyor musun?
sende rüyalarında beni görüyor musun?
Öyle zor ki ayrı kalmak, öyle dayanılmaz ki..
Unut beni sevgilim ben unutmuyorum..."
....du bizim şarkımız..
Sevgili miydik? Hem evet hem hayır.. Aşk yoktu evet ama sevgi vardı çıkarsız, saf hep karşı tarafın iyiliğini düşünen..:)
Bu yazarla birlikte miydik? Hem evet hem hayır.. Sizin anladığınız bir kadın-erkek birlikteliği değildi bizimkisi, daha çok iki insan birlikteliği *
24 yıllık kısa tarihimin en yoğun, en inişli çıkışlı, en ciddi gelişimlerin acıların ve sevinçlerin yaşandığı dönemime birebir tanıklık etti.. Nerdeyse 6-7 yıllık bir tarih, gerçe bize kafadan 10 sene geliyor:) Hep yanımdaydı * Kaç gecenin deminde biz de demlendik hesabı yok. Onunla herşeyi konuşabildim. HERŞEYi PAYLAŞABiLDiM. kENDime itiraf edemediğim pek çok şeyi ona itiraf ettim. Yani aynı zamanda bir nevi karakutum oldu hep:) Hayatta yokluğunu göze alamayacağım bir elin parmaklarını geçmeyecek kişilerden biri...
Onu çok sevdim hep. O benim geçmişime göre hiç de azımsanmayacak bir döneme tanıklık ederken bende onunkine ediyordum. Onun tarihine bakınca gördüğüm şey, bıcır bıcır, hayatı sevgi üzerine kurmuş bir kız.. ama bu sizi yanıltmasın yeri geldiğinde çok güçlü olabiliyor ve tecrübesiyle döver sizi *
Bu yazarın zaman zaman sözlerimle canını yaktım. Bunu da bilerek yaptım. Aslında ona en güzel sevgi gösterim de buydu zira onunla birlikte gülmesem/ağlamasam her durumunda duymak istediklerini söylerdim. Her canını yakışta benim de canım acısa da, onun iyiliği için yapmış olsam da burdan bir özürü borç bilirim efendim:)*
Umarım bir omuzunu hiç esirgemezsin benden, bir omuzum hep senin...
Yönetime Not: hepsi bir tanımdır. daha onu anlatmaya başlamadım bile...
