Cocukken evimizin yan tarafinda kres acilmisti. Arabalara olan duskunlugumden dolayi akulu arabalar gormustum ve surmek istiyorum diye tutturmustum. Babannem de beni krese yazdirmisti hem canim sikilmasin hem de anneme ayakbagi olmayayim diye. Neyse bi cocuk vardi serefsiz evladi takmisti kafayi bana. Yatardik ogle uykusuna gelir kafami yatagin demirlerine vururdu. Ben de gider ayakkabilarla yatagina cikardim onun neyse gel zaman git zaman sikayet de etsem takmiyorlardi cunku kendisi zengin piciydi. Bir gun dayanamadim en sonunda kresten kacmaya calistim. Butun hocalar kovaliyor beni bi baktim guvenlik tuttu ensemden. Neyse getirdi eve beni bi daha da gitmedim krese. O gunden sonra kresin hemen yanindaki bakkala gitmek icin bile farkli yollardan goturdum anami babami ama o kresin onunden gecmedim. Bu da boyle bir animdir. O serefsiz evladi da bende buyuk travma yaratmistir simdi karsima ciksa kafasini duvarlara surte surte gebertirim.
