Vizyona girdiğinden bu yana hala üzerinde konuşuluyorsa, bir film klasiği olduğunu kabul etmek zorundayım.
Dondurmam gaymak, Hayatımıza tat katan sıradan bir yiyecek üzerine kurulmuş, gülmeceyi en üst düzeye çıkarmış, çocukların çaldıkları motorla geri dönüş sahnesinde gerçeküstü sahneler yaratmış (Bir tanesi de, dondurmacı, arkadaşı ve onun arkadaşı sakat çocuğun köprüdeki sahnesidir, ki bir fellini tadı vardı.), doğallığın kurmacasını sinemaya en iyi uyarlamış, unutamayacağım film olarak kalacaktır.
