sene 2016, istanbul'u terkettiğin henüz üç gün oldu. hiç konuşmadan geçen onca senenin ardından atılan bir mesajla yeniden kesişen yollarımız. bebek sahilden hiç konuşmadan yürüdüğümüz eksiksiz onlarca kilometre, zamansız bebinka deyişlerin, çorlulu ali paşa medrese'sinde nargile içişimiz. sadece altı saat sürecek dediğim halde on dört saat süren bodrum yolculuğuna sesini çıkarmayıp sitem etmeyişin, dönüşte aldığın uçak biletleri ve bana dönüp otobüslerden nefret edişini orada söyleyişin. gitmeseydin ya ulan, benim çatı katındaki tek kişilik yatağa sığardık ikimiz. şimdi viber'den yazdığın son mesajı yazıp iyi akşamlar dilemek istiyorum sana 'bebinka i wanna live with you it doesn't matter where'. çabuk gel, sensiz uyumaktan nefret ediyorum.
