insan engin duygular dünyasında yaşar. Meseleyi ifade kalıplarına dökünce, en güzel ifade sanatları bile onu daraltmaktan kurtulamazlar.
Bu bir hikaye. Bu hikayenin adı NEZiRE. Hikaye deyince masa başında oturulmuş, uydurulmuş hayal mahsulü şeyler olduğunu düşünmeyin; tam aksine masa başı hikayelerine taş çıkartacak derecede gerçek hayatta yaşanmış bir şeyden bahsediyorum.
Başkalarını bilememem ama o bir "Gönül insanı" ve bu değer yargılarıyla, yaptığı işlerde huzura yolculuk yaptığının bilincinde. Kelimelere yüklenen anlamlar ile oluşturulan güzel cümlelerde yer bulamayan, bir kısır döngünün hani o vazgeçilmez mihenk taşı.
...Ey Nezire! Sen işte hep böyle yaşayacaksın.
edit:"bu bir hikaye demiştin" diyeceksiniz. işte hikaye burada başlıyor. hani dedim ya, kelimelere yüklenen anlamlarla kurulan o gizemli cümleler...işte o cümlelerin hepsi nezire'de.
