artık yaşam felsefemin iyice içine girmiş korkudur. bu korku bende doğal olarak maziye dayanır, ve korkarım ki ebede kadarda onarılmayacak yaralar bırakmıştır.
gerçekten böyle derin bir korku var hissim de bedenimde her yerimde. hiç kimseye artık bakamam, bağlanamam. salt öküz gibi yaşamaya meyillenmişim. bundan şikayette edecek değilim tabii ki. hepsinden, her şeyden haberdarım ve bunun tamamen bilincindeyim.
aşk benim için ebediyen açılmayacak olan bir defterdir.
