severim bu tabiri. anadolu insanını, çakalların karşısında sempatik kılar gözümde.
evet öğreneceği çok şey var. kitap okumaz mesela, o nedenle bunun eksikliğini bilmez, hissetmez. markalı ürün varsa üstünde genelde çakmadır. ama orjinalmiş gibi davranır, ruhunu eğlendirir.
kahve kültürü vardır. bilgisayar karşısına mıhlanıp kalmaz. yüz yüze diyalog kurar. gerçi son zamanlarda facebook'un canına okuyorlar ama olsun istisna sayılır bu.
yüksek sesle konuşabilir ortamlarda. bu mesleki bir hastalık kardeşlerim. pazarda ürününü satmak için bağırmak zorundadır; fabrikalarda, inşaatlarda sesini duyarabilmek için bağırmak zorundadır. sonra hep yüksek tondan cümle kurmak alışkanlık olur.
