dün yaptığımdır. Hayatımın en extrem olaylarından biri vuku bulmuştur (bakınız : vuku ve extremi aynı cümlede kullandım olayın hala etkisindeyim)
mühendislik öğrencisi kafe de neden ders çalışmamalı sorusuna belki bir cevap olabilecek nitelikte bir olaydır.
ertesi gün önemli bir dersin sunum varken araştırma yapıp sunum hazırlıyoruz konu ağır saatler önce kafeye gelinmiş ve herkes yorulmuş durumda fakat sorun çözülmüyor ve saatlerdir uğraşıyoruz, biz kafe'ye tenha diye girdik açtık laptopları ve başladık çalışmaya saatler geçtikten sonra kafe bir stadyum vari doldu da doldu dedik kalkmayalım böylede idare ederiz birazdan biter diyerekten erteledik ve arından hınca hınç doldu tabi biz baya konsantre olmuşuz pek farketmiyoruz ve sonra birden bir müzik sesi duyduk meğer o gün orada canlı müzik varmış biz ders çalışıyoruz yan tarafta müzik çalmaya başladı bir yarım saat kadar kalkamadık. Hayatı sorgulamak ta kurtarmadı bilincim, dünya görüşüm, bilime olan saygım, ne varsa yitirdim ben uzaya uydu fırlatma hesapları yaparken adam yanı başımda roman havası oynadı lanet ettim.
